Çobanlar yeryüzünün en mesut insanlarıdır, dersem filozofça bir laf mı etmiş olurum… Zira onlar doğanın sesini dinlemede ustalar..
Doğanın sesi yani içimizin renklerinin dışa vurumu..
Çevrenizde trafik denen zamane stres kaynağı olmazsa, gecenin bir yarısı kalkıp balkonda oturmanızı ve gecenin sesini dinlemenizi isterim. Çevrenizde ağaçlar ve yeşil alanlar hala ev denen beton yığınlarıyla kuşatılmadıysa gece bir yürüyüşe veya bir ağacın dibinde oturup sessizliği dinlemenizi öneririm.
Gecenin sessizliğini, dağlarda geceleyen çobanlar kadar olmasa da, duymanın bir yolu da budur.
Devam Edecek >>>
ramazanbey
Ramazan Seydaoglu 
Dostum fazla bunalım takılma 🙂
bu lafların için sana teşekkür ederim ben 19 yasında biriyim bende cobanım ve işimi seviyorum her ne kadar herkes sevmese ama yeryüzünde en zor meslektir
Degerli dostlar, bi cok peygamber ve evliya cobanlik yapmislardir. Bu meslekte büyük bi sir vardir.
Seni bu meslekten dolayi tebrik ederim. Sanirim cok sabirli bir kisisindir.
Ben Avrupada kaliyorum. Buralarda coban görmek cok zor. Bir sürüye katilip insan sürüsünü terk etmek isterdim. Büyük sehir beni cok bunaltiyor yani bilakis cobanlik yapmanin sirrina ermis bir sahis bu bunalimdan kurtulmus sayilir.
Buralarda nereye baksan yukarida beyan edilen tas ve beton yiginlarina rastlarsin. Icki ve fuhus tiksindirir seni. Azginlik ve zulüm seni bi gün yalnizliga zorlar eger onlara henüz karismis degil isen.
“Keşke Bir Çoban Olsaydım”
Sevgiler, saygilar!
ben de çobanım.. Çobanlık Peygamberler mesleğidir. Çobanlığı eskiden garibanlar yapardı. Şimdi o garibanlar zenginleşti. Bu işi zenginler yapar oldu…
O kırlarda ay ışığında ömrü yaymak ne demek biliyor musun?..